آقا چه شد که روی تو در آفتاب سوخت؟            هر وقت خورد بر لب خشک تو آب سوخت

آقا چه شد که خـیـمه ات آتش گرفته بود؟            دلهای اهل بیت؛ همه با اضطراب سوخت

رجــاله ها به صورتــتـان سنگ می زدند            از طعنه های شهر دلت بی حساب سوخت

بر روی زخــم گــردن تو مــرهـمی نبود            وقتی که از حـرارت سرب مذاب سوخت

دیدی چگونه چوب به لبهای عشق خورد؟            دیدی چگونه از غم این سر رباب سوخت؟

یـعـقـوب دل شکسته چـهــل سال آزگــار            چشمت به یاد روضه بزم شراب سوخت

گفتم رباب و روز و شبم رنگ غم گرفت            "بس کـن ربــاب"عـمـۀ سادات دم گرفت